Πρωτοχρονιά

     Το βράδυ της Πρωτοχρονιάc διάλεγαν ένα μεγάλο κούτσουρο για να καίγεται στο τζάκι. Πίcτευαν ότι η φωτιά διώχνει τα δαιμόνια που έρχονταν από την καπνοδόχο. Το κούτcουρο αυτό το λέγανε "καλαντοκάρ". Το ίδιο βράδυ ο αρχηγόc τηc οικογένειαc έκοβε τη βαcιλόπιτα, που το φλουρί τηc ήταν μια δεκάρα. Έπειτα ο ίδιοc ανακάτευε φουντούκια με νομίcματα και τα πετούcε ψηλά τρειc φορέc λέγονταc ευχέc για τη νέα χρονιά. Ξημέρωμα Πρωτοχρονιάc πηγαίνανε οι χωριανοί στη βρύcη του χωριού. Αφήνανε εκεί τσουρέκια, γλυκίcματα, φρούτα και έπαιρναν νερό (το θεωρούcαν αγιαcμένο) για να ραντίcουν το cπίτι. Μετά έcπαζαν cτην πόρτα του cπιτιού ένα ρόδι για το γούρι.

     Cε άλλα μέρη κάθε οικογένεια έπαιρνε από ένα κυδώνι και το έκοβε cε τόσα κομμάτια όcα άτομα ήταν cτην οικογένεια. Μετά έβαζαν μια δραχμή μέcα c' ένα κομμάτι, το ανακάτευαν μέcα cε μια πετσέτα και διάλεγε ο καθέναc από ένα. Cε όποιον τύχαινε η δραχμή αυτόc μετά έπρεπε να cηκωθεί τα χαράματα, να πάρει μια κανάτα και να πάει κάτω cτην πλατεία να τη γεμίcει με νερό. Από αυτό το νερό θα έβαζε λίγο στα ζώα, θα κρατούcε λίγο να πλυθούν και λίγο για να πιουν.

     Μετά χρόνια, οι cυνήθειες άλλαξαν, όμωc μαζί τουc άλλαξαν και οι άνθρωποι. Εμείc πιcτεύουμε ότι τότε υπήρχε περιccότερη αγάπη και αλληλοβοήθεια παρά cήμερα.

Κάλαντα Πρωτοχρονιάс
Αρχή κάλαντα κι αρχή του χρόνου
κι αρχή του χρόνου.
Πάντα κάλαντα, πάντα του χρόνου
πάντα του χρόνου.


Αρχή μήλον εν κι αρχή κυδών εν
κι αρχή κυδών εν
Κι αρχή βάλcαμον το μυριγμένον
το μυριγμένον.


Εμυρίcτεν ατόν ο κόσμοc όλον
ο κόσμοc όλον.
Για μύριcτ ατό και εcύ αφέντα
καλέμ αφέντα.


Λύcον την κεσέ c και δοc παράδαc
και δοc παράδαc.
Κι αν ανιοιείc μαc χαράν cην πόρταc c
χαράν cην πόρταc c.

Πηγέс:

el.wikipedia.org