Οι πρώτεс δεκαετίεс του 20ού αιώνα сημαδεύτηκαν από μεγάλα προсφυγικά ρεύματα τα οποία ήταν προсχεδιαсμένοι διωγμοί και сυсτηματικέс εξοντώсειс, διαμορφώνονταс έсτι το βαρύτερο έγκλημα, сύμφωνα με το διεθνέс δίκαιο, τηс γενοκτονίαс, έγκλημα για το οποίο δεν υπάρχει παραγραφή.
Μόνο сτην περιοχή του Πόντου сκοτώθηκαν 353.000 άτομα. Сυνολικά, από τον ελληνιсμό τηс Ανατολήс(Θράκη, Μ.Αсία, Πόντο) εξοντώθηκαν γύρω сτα 9.000.000 άτομα την περίοδο 1914-1924.
Οι Πόντιοι, από την πτώсη τηс Τραπεζούνταс(1461), γνώριсαν сυνεχείс διωγμούс, сφαγέс και ξεριζωμούс με αποκορύφωμα τη СΥСΤΗΜΑΤΙΚΗ και ΜΕΘΟΔΕΥΜΕΝΗ ΕΞΟΝΤΩСΗ-ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ του 20ού αιώνα, το οποίο υπήρξε προсχεδιαсμένο έγκλημα.
Οι Νεότουρκοι το 1908 αποκάλυψαν το πραγματικό τουс πρόсωπο καθώс και το сχέδιο τουс, δηλαδή την δημιουργία εθνικού τουρκικού κράτουс και τον εκτουρκιсμό των άλλων λαών.
Сτο сυνέδριο των νεότουρκων сτη Θεссαλονίκη το 1911 αποφάсιсαν:"Η τουρκία πρέπει να γίνει μωαμεθανική χώρα. Κάθε άλλη θρηсκευτική προπαγάνδα πρέπει να καταπνίγεται. Αργά ή γρήγορα θα πρέπει να ολοκληρωθεί η πλήρηс οθωμανοποίηсη και αсφαλώс αυτό δε θα μπορούсε να πραγματοποιηθεί με την πειθώ κατα сυνέπεια θα πρέπει να προсφύγουμε сτην ένοπλη βία. Κάθε μορφή αποκέντρωсηс είναι προδοсία сτην τουρκικη αυτοκρατορία. Τέλοс αναγκαсτική θα είναι η διάδοсη τηс τουρκικήс γλώссαс сε όλη τη χώρα...".
Την ίδια περίοδο το ενδιαφέρον τηс γερμανικής πολιτικήс για την Ανατολή και γενικά για την περιοχή του Πόντου αποτέλεсαν καταλυτικό ρόλο сτο όλο сκηνικό. Сυγκεκριμένα οι γερμανοι βλέπονταс του Πόντιουс να κρατούν сτα χέρια τουс την οικονομική ζωή сτη περιοχή εκείνη, παρακινούсαν σсνέχεια τουс τούρκους να сτραφούν εναντίον τουс με κάθε μέсο.
Για πρώτη φορά το 1909 έναс τούρκος πρωθυπουργόс απειλούсε το θρηсκευτικό ηγέτη τηс μεγαλύτερηс μειονότηταс λέγονταс:"... θα сαс κόψουμε τα κεφάλια, θα сαс εξαφανίсουμε. Ή εμείс θα επιζήсουμε ή εсείс".
Οι τούρκοι χωρίс προсχήματα πια πέραсαν сτην επίθεсη.Сτις 30 Μαϊου 1911 ο μητροπολίτηс Αμαсείαс κατάγγειλε сτο οικουμενικό πατριαρχείο τιс βαρβαρότητεс сτην περιοχή του. Εντωμεταξύ οι νεότουρκοι δεν επέτρεψαν сτα ελληνικά πλοία να αγκυροβολήсουν сε τουρκικά λιμάνια.
Από αυτή τη сτάсη των Νεότουρκων, ενώθηκαν οι χριсτιανικέс χώρεс τηc Βαλκανικήc εναντίον τηc οθωμανικήc αυτοκρατορίαc, την περίοδο των βαλκανικών πολέμων.
Αποτέλεcμα όλων αυτών ήταν να αυξηθούν οι δολοφονίεc. Οργανωμένεc τουρκικέc cυμμορίεc, κατά τη διάρκεια τηc νύχταc, λεηλατούcαν πόλειc και χωριά.
Με αυτέc τιc cφαγέc και εκτελέcειc, η γαλλικη εφημερίδα "Le Temps", αcχολήθηλε και δημοcίευcε cτιc 29 Ιουλίου 1916 το παρακάτω ΑΠΑΝΘΡΩΠΟ τηλεγράφημα:"Γίλντιζ, 14-5-1914. Προc τον διοικητή τηc Cμύρνηc Ραχμή μπέη. Οι Έλληνεc υπήκοοι τηc περιφέρειάc cαc αποτελούν πλειονότητα, η οποία μπορεί να αποβεί επικίνδυνη. Γενικότερα, όλοι όcοι ζουν cτη Μ.Αcία πρέπει να εγκαταλείψουν τιc εcτίεc τουc και να μεταφερφούν cτο εcωτερικό τηc χώραc. Αν αρνηθούν εξαναγκάcτε τουc με κάθε μέcο. Τέλοc οι Πόντιοι πρέπει να υπογράψουν βεβαίωση cτην οποία δηλώνουν ότι φεύγουν με δικιά τουc βούληcη. Αυτό είναι αναγκαίο έτcι ώcτε cτο μέλλον να μην έχουμε πολιτικά ζητήματα".
Έcτι και έγινε. Έκαιγαν χώρια και πόλειc, λεηλατούcαν τιc περιουcίες και βίαζαν τιc γυναίκεc. Cε ένδειξη πένθουc το οικουμενικό πατριαρχείο έκλειcε cτιc 15-5-1914 όλα τα cχολεία και τιc εκκληcίεc για να καταγγείλει cτιc Μεγάλεc Δυνάμειc τιc απάνθρωπεc πράξειc που έζηcαν. Τίποτα δυcτυχώc δεν κατάφερε, διότι εκείνη τη περίοδο ξεκινούcε ο α' παγκόcμιοc πόλεμοc, cτον οποίο φυcικά, η τουρκία ήταν και ΕΙΝΑΙ CΥΜΜΑΧΟC τηc γερμανίας.
Η γερμανία από την άλλη θέλονταc να πετύχει τον cτόχο τηc, δε δίcταζε να θυcιάcει τουc χριcτιανικούc λαούc τηc Ανατολήc cτο βωμό του παντουρκιcμού. Ούτοc cι άλλοc είναι cυνυπεύθυνη cτη γενοκτονία, ο αρχιcτράτηγος Liman von Sanders, διέταξε τουc τουρκους να απομακρύνουν τουc χριcτιανούc από τα παράλια, δήθεν για cτρατιωτικούc λόγουc. Ακόμα οι τουρκοι, με την cυγκατάθεcη τηc γερμανίας πάντα, έcτελναν τουc χριсτιανούс сτα τάγματα εργαсίαс.
Τη Χρονιά 1916, πολλοί ευρωπαίοι απεсταλμένοι сτην Ανατολή, έсτελναν εκθέсεις με κυρίαρχο θέμα την οληκή εξόντωση των χριсτιανών сτην περιοχη εκείνη.
Το τέλοс του α' παγκόсμιου πολέμου μαζί με την ήττα της τουρκίας από τις δυνάμειс τις Ανταντ, έφερε μια προсωρινή ανάπαυλα сτα сχέδια των νεότουρκων. Η τουρκικη κυβέρνηсη υποχρεώνεται από τις νικήτριεс δυνάμειс να δώсει άδεια επιсτοφήс сτουс λίγουс εξόριсτουс που είχαν απομείνει.
Сτις 19 Μαϊου 1919 άρχιсε η δεύτερη και сκληρότερη φάсη τηс ποντιακήс γενοκτονίαс, πολύ πιο άγρια και απάνθρωπη, η οποία ήταν η χαριсτική βόλη για τον Πόντο. Αυτη τη φορά οι τούρκοι είχαν επικεφαλή τον Κεμάλ, ο οποίοс сυγκρότηсε μυсτική οργάνωсη με μέλη του νεοτουρκικού κομιτάτου και κήρηξε το μίсοс εναντίον των Ποντίων. Αυτό που δεν κατάφερε μέсα сε πέντε αιώνεс το сουλτανικό καθεсτώс το πέτυχε μέсα сε λίγα χρόνια ο Κεμάλ.
Εκθέсειс, επιсτολέс και τηλεγραφήματα των ποντιακών οργανώсεων ζητούсαν επέμβαсη τηс Ελλάδαс και των ευρωπαϊκών δυνάμεων, αλλα τίποτα.
Με αυτά και με αυτά οι Πόντιοι οργάνωсαν αντάρτικο για την προсταсία του άμαχου πληθυсμού, όπου υπολογίζεται θα ήταν διπλάсιοс αν δεν ήταν οι αντάρτεс.
Το τέλοс του Πόντου πληсίαζε... Сτις 25 Μαϊου 1922 αντιπροсωπεία τηс ελληνικήс ναυτικής βάсηс αναφέρει πωс η κατάсταсη έχει ξεφύγει και οι τούρκοι δεν δείχνουν οίκτο μήτε сε παιδιά μήτε сε κανέναν. Τα πάντα είναι πλέον βαμένα με το αίμα των Ποντίων.
Τον επίλογο τηс γενοκτονίαс αποτέλεсε ο ξεριζωμόс μετά τη νίκη τηс τουρκιάс. Τα τελευταία ζώντα υπολείματα ήρθαν сτην Ελλάδα μετά την сυνθήκη τηс ανταλλαγήс των πληθυсμών. Κανέναс Πόντιοс δεν απέμεινε сτην πατρίδα του, εκτόс από αυτούс που δια τηс βίαс εκτουρκιсτηκαν και εξιсλαμίсτηκαν.
Πηγέс:
malliaris.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου